Triviale gegevens zijn fijn. Er waren afgelopen donderdag 25 borden bezet op de interne, 50 West schakers. Dat lijkt tegenwoordig zelfs weinig, maar in de andere zaal zaten nog eens 3 teams extern te spelen! Dat brengt het totaal op 74 schakers van West, op een willekeurig clubavondje. Eigenlijk waren het er minstens 76. Ruud kwam wat later en Rob de Haas de fanatieke teamleider van het 9de, begeleidde zijn team vol enthousiastelingen naar een strakke overwinning op het 8ste. Daarvan kunnen we het volgende zeggen:

  • Het 9de is gevaarlijk. Ze krijgen tegenwoordig geloof ik allemaal gevorderdenles op maandag.
  • Laatst behandelde onderwerp was het eindspel.
  • De nieuwe strategie van het 9de is dan ook, om met Meuwissen te spreken: Alles ruilen, pionnetje naar de overkant, hoppa.
  • Rob pakte professioneel wat compensatiepuntjes als teamleider.
  • Rob dacht dat de compensatie, omdat die dezelfde hoeveelheid punten geeft als een een remiseuitslag, ook zou meetellen voor het PROCUP klassement, maar dat is natuurlijk onzin.
  • Aan Marjolein hoefde je niet te vragen wat ze had gedaan. Weinig mensen die zo blij aan de bar staan na een gewonnen partij.

Als Wiel ook bij de cursus was geweest, had Paul uit de beker gelegen. Een voordeeltje werd niet uitgemolken. Het werd remise en dat is toch een mooie prestatie van Sander. Hij had, moet ik zeggen, wel een beetje geluk. Met een slechtere stelling, maar duidelijk tijdvoordeel bood Paul remise aan. Wiel reageerde niet en speelde gewoon door. Dat geeft je, lijkt mij, het recht de tegenstander door de vlag te stampen. Paul leek daar ook op aan te sturen. Professioneel zorgde hij ervoor dat er voldoende matmateriaal op het bord bleef. Wat schetste mijn verbazing toen ineens handen werden geschud met nog een paar seconden voor Wiel op de klok. De sympathieke voorzitter ging alsnog met remise akkoord. Ik ken de etiquette van dit soort situaties duidelijk niet helemaal. Ik heb zo eens in een volkomen verloren stelling Boellaard door zijn vlag gejensd, onderweg wat stukken omgooiend. Toen viel me al op dat dat leidt tot een soort onrechtvaardigheidsgevoel dat slecht te verwerken is onder clubgenoten. Om dat een beetje recht te breien hebben we voor het uitslagformulier de klok toen maar genegeerd.

Zo’n oudhollands tafereeltje dreigde ook bij Manuel en Nieuwenbroek. Nieuwenbroek had een duidelijke, ruime voorsprong op de klok en een pionnetje meer. De neutrale voorbijganger zou zeggen dat het er om ging, de vijandige dame weg te houden, vrijpionnen te creëren en vooral het niet te lang te doen over zetten. Nieuwenbroek deed het tegenovergestelde en kwam achter te staan op de klok, zodanig zelfs dat de vlag op zeker zou zijn gevallen bij doorspelen. Professioneel als hij is, bood hij koeltjes remise aan. En Manuel accepteerde! Er zijn drie mogelijke verklaringen.

De eerste verklaring is dat men intern kennelijk onrechtvaardige vlaguitslagen probeert te vermijden, zoals bij de pot van de voorzitter en de secretaris, zoals bij mijn pot tegen Boellaart. Het adagium luidt dat je in de laatste minuut van een schaakpot sympathiek met clubgenoten omgaat.

Een tweede logische verklaring is dat de meeste mensen inmiddels de PROCUP belangrijker vinden dan de interne. Winst of verlies is gewoon een ongewenst resultaat. Remise moet je hebben. Zowel Nieuwenbroek als Pijlman remiseerde weer, zodat zij gebroederlijk met 5 remises uit 8 rondes aan kop gaan. De absolute remisekoning is natuurlijk Pijlman, die inmiddels voor de vierde keer dit seizoen met de witte stukken een halfje pakte, en zoals we allemaal weten, bij gelijke stand tellen zwart remises voor de helft. De derde verklaring is het meest logisch. De Prediker zij ooit eens:

IJdelheid der ijdelheden! Alles is ijdelheid! Welk voordeel heeft de mens van al zijn zwoegen, waarmee hij zich aftobt onder de zon? Het ene geslacht gaat en het andere geslacht komt, maar de aarde blijft altoos staan. De zon komt op en de zon gaat onder en hijgend ijlt zij naar de plaats waar zij opkomt. De wind gaat naar het zuiden en draait naar het noorden, aldoor draaiend gaat hij voort en op zijn kringloop keert de wind weer terug. Alle beken stromen naar de zee, nochtans wordt de zee niet vol; naar de plaats waarheen de beken stromen, daarheen stromen zij altijd weer. Alle dingen zijn onuitsprekelijk vermoeiend;

Als de Prediker Nieuwenbroek had gekend had daar zo maar tussen kunnen staan: Elke week schaakt Nieuwenbroek weer, en zijn tegenstander tobt zich af onder de zon om steeds de helft te krijgen van wat hem toekomt of de helft van wat zijn tegenstander toekomt. Manuel moet de kansloosheid van zijn missie hebben ingezien. Tegen Nieuwenbroek is het gewoon altijd remise. Onduidelijk blijft waarom hij dan de hele avond aan het schaken was. De overeenstemming had, met de kennis van nu, ook wel wat eerder kunnen worden bereikt. Interessante vraag is dan overigens wel wat Heijnis gedaan heeft om een keer van Mark  te verliezen? Hij moet hebben gezegd, ik geef op in plaats van ik accepteer. Anders weet ik het ook niet.

Zelf speelde ik een potje tegen Jeroen en dat was een alleraardigste partij, waar ik puntsgewijs niet heel veel aan had.

Omdat ik verder van niemand dramatische blunderverhalen heb gehoord, heb ik maar een bier voor mezelf gekocht. Het is trouwens wel de vraag of sprake is van een echte blunder als er maar één goede zet op het bord was. Dat zou betekenen dat alle zetten behalve die ene goede blunders zijn. Zo wordt het wel heel makkelijk om een bier te winnen. Gelukkig hoef je voor jezelf niet zo streng te zijn. De uitslag van mijn pot leidt tot een ongemeen spannende tussenstand bij het begin van de laatste ronde van de eerste periode:

  1. Jeroen Cromsigt 824
  2. René Pijlman 824
  3. Jan Winsemius 822
  4. Peter Manuel 816
  5. Frans Schoffelmeer 814
  6. Mark NIeuwenbroek 803

Vijf spelers binnen 10 punten, en Mark kan de periode ook nog pakken, bijvoorbeeld als iedereen remise speelt en Mark wint, maar op de één of andere manier klinkt dat een beetje als de omgekeerde wereld. Het is volkomen onduidelijk wat nu de winnende strategie is. Pijlman en Nieuwenbroek wedden op 2 paarden. Ze hebben nog geen pot verloren en staan in de top van de interne en in de top van de PROCUP met een bak remises. Winsemius en Schoffelmeer zijn zeer stabiel. Er wordt veel gewonnen, zo nu en dan een remise gespeeld en zeer soms verloren. Cromsigt doet maar wat. Hij verliest regelmatig, maar wint nog meer. Niemand heeft hem nog uitgelegd wat remise is.

De negende ronde moet uitwijzen wat de beste strategie is. Het hangt volgende week allemaal van de indeling af. Het reglement van puntentelling wordt doorslaggevend. Hoewel ik dacht dat reglement te begrijpen, is de stand toch elke week weer een verrassing. Manuel lijkt op papier een voordeeltje te hebben, omdat hij voor de kroongroep tegen Tom Visser speelt, maar hij moet wel punten inlopen. Tom heeft een wat lagere rating, en voor de Kroongroep scoor je dan toch veel punten als je wint. Wij bieden daarom hierbij Tom een klein geldbedrag aan om zich volgende week ziek te melden.Voorts kunnen de heren van der Laar en Thijssing, de mannen van de indeling, een beloning incasseren bij de juiste indeling voor volgende week. Daar moeten we uit kunnen komen.

Verder nieuws deze week:

  • Piet Kooiman roept na een minuut of 15 heel blij SCHAAK! alsof hij daarmee een fantastische prestatie levert.
  • Zelf ben ik veel knapper. Ik al in de eerste minuut van de partij schaak gegeven.
  • Trouwens een mooie prijs: Eerste schaak van de avond! Ik stel voor dat een vroege schaak hardop wordt gemeld. Misschien kunnen we hier ook statistieken van bijhouden.
  • Bij voldoende animo zaterdag 9 november ‘s-ochtends is de eerste wedstrijd van het WK schaken live te volgen op groot scherm in het Woestduijncentrum. Inclusief analyses op groot bord. Aanvang 9.30. (gek genoeg is er 5.30 tijdsverschil met India). Meld uw komst op facebook, of aan mij persoonlijk op de clubavond.