Dit jaar was nummer 14 in de serie oranjetoernooien. Het Cruyff toernooi. Met 49 deelnemers in 5 groepen iets minder ruim bezet dan het record van vorig jaar toen er zo’n 80 deelnemers waren. Iedereen moest nog even wennen aan de koning en aan een koningsdagtoernooi in een vakantieperiode. De winnaar van vorig jaar was afwezig, niet vanwege schoolvakanties, maar vanwege jeugd NK. Dus nieuwe kansen voor allen.
Meteen bij de deur kon je het onderscheid al zien tussen de prof sporters en de vrije tijdschakers. Sommigen liepen langs de bar en namen meteen 1 traditionele oranjetoernooi oranjebitter. Anderen prefereerden een bakje koffie. Topfavoriet Bosboom testte meteen de oranje glaasjes. Lokale favoriet Schoffelmeer verraste bij de bar met een zelfbewust: „1 fanta”. Dat belooft wat.
De indeling voor de 5 tienkampen werd ook dit jaar weer gemaakt in een zwitsers voortoernooi van een ronde of 9. Het kunnen er ook 7 geweest zijn, maar het waren er denk ik geen 10. Het aantal rondes is ook niet enorm belangrijk. Het gaat er om dat je zo’n beetje gemiddeld rond je eigen niveau meeloopt in dat zwitserse toernooi om de laatste 2 rondes te pieken, of een beetje geluk te hebben. Als je de laatste 2 ronden verliest is het risico dat je een groep te laat wordt ingedeeld voor je rating, wel met kans op prijzen in de finale 10-kamp. Twee overwinningen in de laatste voorrondes leiden tot een lastige 10 kamp. Regels zijn simpel. 5 minuten snelschaak en bij onze eigen wedstrijdleider mogen koningen altijd geslagen worden. Ook op koningsdag.
Best presterende Wester Remco Hillebrand ondervond dat aan den lijve door in groep in zo halverwege de avond nog maar weinig punten te hebben binnengeharkt. Jeroen Cromsigt, de andere West schaker in groep 1 bracht hoefde helemaal weinig punten mee naar huis te nemen, maar toch altijd knap in groep 1. Het risico van te vroeg pieken brengt wel veel eer met zich mee.
Nu we eigenlijk toch al met de uitslagen begonnen zijn…. direct maar het hele overzicht.
Groep 1
De profs, strebers, geluksvogels, overachievers. Als je favoriet was en het niet haalde natuurlijk underachiever. Dit jaar biedt hoop voor ons allen aangezien de toch enigszins onverwachte winnaar Jouke van Veelen was. Met een rating van 1983 niet direct de gedoodverfde favoriet in een poule waarin sommigen Bosboom heten en anderen Koudinov, wat toch enorm bulgaars klinkt. Misschien is het wel een leerling van clubicoon Ivanov? Merijn van Delft had evenveel punten, maar eindigde volgens het gebruikelijke ondoorzichtelijke en altijd discutabele systeem van de autonome wedstrijdleider toch niet bovenaan. Hillebrandt zoals gezegd Best of West, wat na een tweede plek op het interne vluggerpaaskampioenschap van West een week eerder een bevestiging is van de grootsheid van deze schaker.
Groep 2
In groep 2 komt het allemaal samen. De gevallen koningen die per ongeluk groep 1 hebben gemist. De pionnen die in groep 4 thuishoren maar enorm wind mee hadden. Zelf presteerde ik, zeker na het inschaken met Rob Scheermeijer, boven verwachting om überhaupt in deze groep te komen. Dat inschaken waren we maar mee opgehouden nadat we beiden dezelfde mat in 1 over het hoofd zagen. Dat beloofde niet veel. Uiteindelijk zat er zelfs nog een plekje in groep 1 in, maar de laatste voorronde werd nogal een stevige tegenstander geloot en direct kansloos van het bord gezet. Groep 2 dus. Lokale favoriet was Schoffel, of misschien Sven Pronk die een week eerder in dezelfde ruimte nog het paasvluggeren won. Niets van dat al. Het werd een Visser met op de tweede plek een Duiker. Op de derde plek had je in de serie waternamen dan wellicht Boot of Schoffelmeer verwacht, maar het was Munnik.
Groep 3
Eindelijk een groep met glorie voor de thuisclub. Scheermeijer de jongere pakt een envelopje. Kennelijk is hij ook na het inspelen een paar keer niet mat in 1 gezet. Pijlman pakt ook wat centjes. Dat zijn de echte broodschakers. Je moet zorgen dat je rustig begint op zo’n avond om in een groep te komen waar je niet deelneemt voor de eer, maar meedoet voor de poen.
Groep 4
In deze groep komen we toch wat verrassingen tegen. Fari is terug!. Wel een beetje roestig in groep 4, maar hij heeft de weg naar het nieuwe clubhuis gevonden. Dick van Eijk zou je toch wel een groepje of hoger hebben verwacht wellicht en ook Partipan leeft een beetje onder zijn stand. Met die tegenstand toch een mooie overwinning voor Wouter.
Groep 5
In de laatste groep bewijs Rob van Haastere maar weer eens dat er tegen 1Pc3 weinig kruid is gewassen, hoewelghij natuurlijk weinig opvalt in dit openingsgeweld van 1. a4 en 1.f3. Iemand die overigens ook dol is op envelopjes is onze penningmeester, die met zijn derde plek ook niet met lege handen naar huis gaat.
Wat kunnen wij hieruit nu concluderen? Het Oranjetoernooi werkt in de Bilderdijk ook prima. Volgend jaar weer op naar de 80. Er was her en der nog wat geroezemoes over de historische bitterballen versus dansmarieke discussie die rond dit toernooi altijd plaatsvindt. De bitterballen waren in ieder geval heerlijk. Iedereen ging tevreden met minimaal een puntje naar. Aan zo’n puntje of 7/7,5 had je voldoende om een groep te winnen. Eigenlijk best te doen dus.